Zaterdag 24 april 2010 speelde de D2 tegen de koploper van onze competitie: BFC D3.
We begonnen goed zonder mogelijkheden te krijgen, maar al gauw was de 1e kans wel voor BFC: de spits van BFC liep met debal aan de voet op mij af en schoot, maar ik had hem. Al liggend ving ik de in mijn handen teruggkopte bal van Bas. Even later was er ook een merkwaardig moment.
De middenvelder van hen gaf de bal diagonaal laag voor. Tot ieders schrik raakte niemand de bal aan en hij hobbelde bijna het doel in, maar Arnall redde op de doellijn. Vlak voor rust een schot vanaf de rand van de 16 waar een enorme zwabber aan zat. Ik had daar alle moeite mee, maar had hem uiteindelijk wel.
Tegen het einde van de 1e helft vloog hij er toch nog in: Bas liet zijn man lopen en hij stormde op mij af. Dit keer faalde hij niet.
Na rust gingen we weer goed van start, maar waar het het hele seizoen al aan schortte kwam nu ook weer boven: kansen creeeren en vooral kansen afmaken. Aan de andere kant vloog hij er wel in. Een bal die ik in 1e instantie nog keerde met de voet werd in de rebound ingeschoten.
Niet lang daarna volgde de 0-3 omdat wij het niet meer zo geloofden: een 1 tegen 1 situatie: de spits van BFC kwam met Arnall in zijn rug naar mij toe en hij leverde een makkelijke bal op voor mij, maar Arnall verlengde dat schot waardoor ik kansloos was.
Als toetje voor BFC kregen ze een mazzelgoal mee: uit een corner die voor mij was kopte Tom hem recht in het eigen doel. 0-4.
zaterdag 24 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten