Victoria D2 sluit seizoen af met 2e plaats toernooi Doornspijk

Zaterdag 22 trad de D2 van Victoria voor het laatst aan op het toernooi in Doornspijk dat dichtbij Harderwijk ligt. Omdat Bas, Julian en Bram afwezig waren, namen we ex-E2spelers Koen, Abel en Max mee uit de D3. Omdat we 3 Max'en hadden met Max van Wijk, Max van Dijk en Max Oostendorp duid ik Max van Wijk (IKKE) aan met Max W. (Wijk), Max van Dijk met Max D. (Dijk) en Max Oostendorp met Max O. (Oostendorp).
Bovendien hadden we ook 2 Koenen: Koen Bosboom uit de D2 en Koen de Groot uit de D3. Ik duid Koen Bosboom aan met Koen D2 en Koen de Groot met Koen D3. De vaders van Pieter, Skip en Koen D3 heten overigens alledrie Hans! Ook waren er twee Bijlsma's: Skip Bijlsma en Abel Bijlsma, maar toch zijn het geen broers!

De eerste wedstrijd speelden we tegen de Zwolsche Boys D1. Wij waren beter zonder echt kansen te krijgen totdat Koen D2 plotseling schoot. Het leek een prooi voor de keeper, maar omdat hij misschien iets te natte handschoenen had hobbelde die bal in het doel. 1-0 voor Victoria. Daarna zijn wij eigenijk niet in de problemen gekomen. Ik moest alleen een terugspeelbal wegschieten.

De 2e wedstrijd speelden we tegen Almere D3. Grote jongens die fysiek sterker waren dan wij: toch waren wij beter en kregen meer kansen: waren weer heel fel net als in de 1e wedstrijd. Echter kwam na wat geklungel achterin de bal pardoes in de voeten van hun spits en van dichtbij miste hij niet. 1-0 Almere. Onverdiend. Die fout was echter de enige van het hele toenooi: de verdediging was perfect waardoor ik nauwelijks iets te doen had.

De 3e wedstrijd moesten we winnen om in ieder geval als beste nummer 2 uit de 3 poules door te gaan in het toernooi. HDVS D1 stond op het programma. We begonnen goed, maar de eeste kans was wel voor HDVS D1: van dichtbij moest ik ingrijpen: achteraf een van de weinige reddingen die ik gemaakt had, maar toch een belangrijke. Even later nam Abel een corner die perfect op het hoofd van Max O. kwam. Hij knikte de bal van dichtbij binnen.

Even later nam diezelfde Abel weer een corner vanaf diezelfde kant precies op het hoofd van diezelfde Max O. Hij knikte de bal op diezelfde manier achter de keeper. Een werkelijk identiek doelpunt als de vorige. Even later viel zelfs de 3-0 nog. DRIE DOELPUNTEN IN 13 MINUTEN! Wat scoorden wij opeens makkelijk. Wat was het zelfvertrouwen nu groot. Doelpunten maken was altijd het grootste probleem bij ons en juist nu gaat het zo makkelijk, want we hadden in het hele toernooi eigenlijk nog geen kans gemist!

De volgende horde was Merino's D1. We waren weer net zo fel als anders. We scoorden weer 2 keer en legden zo nog een D1 het zwijgen op. Doelpunten waren van, volgens mij, Koen D2 en Max O.

                                                                      Max O. scoort

De laatste wedstrijd van de poule was DSV D2. Omdat Almere D3 bleef winnen zouden wij niet doorgaan als nr. 1, maar op dat moment waren we wel de beste nr.2 van de drie poules, waardoor wij alleen nog maar moesten winnen van DSV om door te gaan in het toernooi. We moesten er wel voor waken dat we niet te dol werden van enthousiasme dat we vergeten te voetballen.

Toch gebeurde het: we waren niet heel scherp. Koen D3 speelde ietsjes minder dan anders waardoor we bijna in de problemen kwamen. We pakten de draad echter weer snel op en Koen scoorde de bevrijdende treffer, waardoor we virtueel door waren. Hierna werd er zelfs nog 2 keer gescoord . Weer 3 keer gescoord binnen 13 minuten, wat betekende dat we als beste nr.2 door mochten in het toernooi.

We moesten in de halve finale weer tegen Almere D3 waar we in de poule met 1-0 van hebben verloren. We zagen echter wel kansen, want eerder dit toernooi waren we wel de betere ploeg.

We startten weer heel scherp, fel en gretig. Kregen weer geen kansen tegen. Koen D2 maakte het feest compleet door de bal in de verre hoek te prikken. 1-0! Zij stelden daar een schot tegenover dat ik boven mijn hoofd kon pakken. Daarna was het spannend of we het zouden redden zij blaften wel eens, maar beten niet en dat betekende dat wij door gingen naar de finale!

                                                     Vreugde na de 1-0 winst op Almere D3

De finale was tegen Zeewolde D1. We waren zeer aan elkaar gewaagd: zij hadden veel balbezit, maar wij pakten de bal op tijd af, waardoor er geen gevaar kon worden gesticht. In de laatste minuten was er serieuze dreiging van Zeewolde: uit een corner van Zeewolde moest ik de bal wegboksen. dat deed ik tegen Jesse aan waardoor er opnieuw een corner kwam. Deze was buiten mijn berijk en hun spits kopte. Ik telde hem al en ik stak moedeloos mijn been uit. Met wonderbaarlijk veel geluk kwam de bal op mijn been waardoor hij uit het doel werd gewerkt. Het bleef 0-0 en dus volgden er penalty's:

De eerste penalty nam Arnall, onze specialist. Hij miste.

Nu moest ik keepen. Hij scoorde.

Toen kwam Koen D2. Hij scoorde! 1-1.

Ik moest weer. Ik keerde het schot!

Abel kwam naar voren legde hem eens goed neer. Hij miste.

Ik moest weer. Ik keerde opnieuw het schot!

Tom kwam naar voren. Hij scoorde!

Ik moest weer. Ik had hem bijna, maar via de paal ketste hij er alsnog in

Het werd 2-2 in de eerste serie nu kwam het er op aan! Nu werd er om de beurt genomen. Zeewolde begon: Zeewolde scoort.

Koen D3 kwam naar voren: bij een misser werden wij 2e en werd Zeewolde kampioen.

Koen nam een aanloop en hij....

MISTE!

Zeewolde is kampioen geworden. Wij 2e. Wij hebben veel gescoord en maar een doelpunt tegen, maar toch is het niet genoeg gebleken. We hebben het seizoen zeer waardig afgesloten met een 2e plaats van de 18.

Op het programma staat alleen nog een soort afscheidsdag waarbij we gaan squashen, zwemmen en tot slot een borrel. Dit was het laatste optreden van de D2. Nu richten wij ons op de selectiewedstrijden voor de D1 en de D2.

Bovenste rij van inks naar rechts: Moeder van Max D, moeder van Arnall, vader van Pieter( Hans), vader van Max W, vader van Max O, vader van Koen D3 (Hans), vader van Tom, vader van Koen D2 en moeder van Mark.

Midden van links naar rechts: Max O, Koen D3, Skip Bijlsma en Abel Bijlsma (geen broers), Tom, Mark en Max W. 

De rij daar onder vanaf links: Vader van Skip (Hans), Koen D2, Max D, Pieter, Jesse, Jona en Arnall.

Onderste 'rij' met beker: Jop ( broertje Max O).